Jest to coś co stanowi swego rodzaju mieszankę, a wszystko za sprawą faktu, że w tańcu tym występuje sporo śpiewów ulicznych, radości uczestników takiego performance i widownia, która podziwia ekspresję na scenie w trakcie występu tancerzy. Tango łączy w sobie między innymi zwyczaje oraz tradycje typowe dla hiszpańskiego flamenco oraz habanery. Okazuje się to taniec wykonywany bardzo często podczas brzmień muzycznych melodii odgrywanych na żywo. W refrenie pojawia się z reguły wtedy bardzo charakterystyczny rytm, przez który tango uchodzi za jeden z najbardziej dynamicznych tańców, ale także i zarazem najcięższych do odtworzenia i nauczenia się przez kompletnego laika. Nie powinno więc dziwić nikogo, że w popularnych klubach tanecznych czy tez klubach fitness proponujących rozmaite zajęcia taneczne, tango jest w poziomach dopiero mocno zaawansowanych.
Jeżeli chodzi o historię rozwoju tango, to pojawiło się ono wraz z końcówką osiemnastego stulecia.
Wówczas taniec ten był wręcz w pewnym sensie standardem ze względu na to, że istniał w lokalach publicznych ale także i w domach publicznych i barach. Miał kusić i to właśnie robił i w zasadzie robi po dziś dzień. Pierwszy raz styl tańczenia typowy dla współczesnego tango w dzisiejszym rozumieniu tego typu aktywności fizycznej pojawił się równo w 1900 roku, ponieważ wtedy na terenie Montevideo oraz Buenos Aires postanowiono ustanowić coś, co po dziś dzień słynie w kategorii tanga argentyńskiego. Zaledwie pięć lat wystarczyło do tego, żeby tango opanowało cały kontynent europejski, począwszy od jego silnego zakorzenienia się w kulturze Hiszpanii oraz Francji.
Autor artykułu:
